Damask - Rose

این گیاه بسیار مقاوم بوده و اکثر شرایط آب و هوائی را به خوبی تحمل می کند ولی اصولاً مناطق باز و آفتابگیر با شبهای نبستاً خنک را ترجیح می دهد. نسبت به کم آبی مقاوم بوده و بسته به منطقه کشت شده بین 7 تا 15 روز یکبار در زمان گلدهی و 20 تا 30 روز یکبار در دیگر دوره های رشد آبیاری می شود. خاکهای حاصلخیز شنی- رسی دارای بافت نسبتاً خشک که هوا را به خوبی از خود عبور دهد و دارای مقادیری مواد آلی پوسیده باشد . ساختن لانه ی خودش استفاده می کند.

کاشت نهال های آن معمولاً در اسفندماه در گودالهائی به عمق 30 تا 40 سانتی متر انجام می شود. عمده ترین روش کشت جوی و پشته با فواصل خطوط کشت حدود 4 متر و فاصله نهالهای حدود 2 متر است. عملیات هرس بیشتر برای حذف شاخه های ضعیف و کنترل بیماری ها و آفات انجام می شود و در اکثر مناطق عمل هرس فرم دهی دیده می شود. معمولاً 5 تا 6 سال بعد از کاشت درختچه های گل محمدی راکف بر می کنند تا عمل جوان سازی گیاه انجام شود.

گل محمدی از سال دوم شروع به گل دهی می کند و بیشترین محصول را در سالهای 3 و 4 دارد ولی از سال ششم گل ها ریز شده و مقدار محصول نیز کم می شود. زمان برداشت از اول اردیبهشت شروع شده و در بعضی مناطق گاهی تا آخر خرداد نیز ادامه می یابد ولی معمولاً طول دورة برداشت 20 تا 30 روز است. میانگین مقدار محصول یک درختچة گل محمدی 2 تا 5/2 کیلوگرم است.

گل محمدی از راه پاجوش ، قلمه زدن ، خوابانیدن و پیوندزدن و از طریق بذر ( برای مصارف خاص ) تکثیر می شود که در کاشان اکثراً به روش پاجوش است.

مهمترین آفات گل محمدی شته ها ( خصوصاً شتة گل سرخ ) کنه ها، شپشک ، کرم ساقه خوار و مهمترین بیماری آن سفیدک می باشد. سموم مصرفی برای کنترل آفات بیشتر گوزاتیون، مالاتیون و دیازینون و برای بیماری سفیدک سموم سولفوره می باشد.